Uzun zamandır sürekli sızlanmasını diştendir deyip sallamıyorum.
Gene mi diş be deyip geçtim hep , :) Şaka değil nereden bileyim kızımın 2 yaş sendromuna girdiğini aaaa !! :D
artık sızlanmaktan geçmiştik bir şeyi istediğinde olmasın gör bakalım ? kendini yerden yere atmalar , sürekli ağlamalar.
aramızda geçen bir diyalogtan bahsedeyim ;
Ben : Üzüm yemek ister misin ?
Kızım : Hayır anlamında baş salladı.
Ben : Tamam deyip hazırladığım tabağı mutfak tezgahına koydum. ( içeri geçmek içinde yürüdüm )
Kızım : Yerlere attı kendini , şaka değil ! attı üstüne bir de çığlık çığlığa üzüm tabağını gösterip ağladı.
Ben : Şok !!!
Ve daha niceleri okuduğum bloklarda 18. ay civarında başlayacağı yazıyordu cidden doğruymuş. bir kitapta da bu atakların yada sendromların adı ne halt ise hiç geçmeyeceğini okudum , bu acı haberi bende buradan yazayım..
Ben mi ne yapıyorum ?
* Ağlayıp bir şey istediğinde eğer cidden yapılmayacak bir şey ise misal ; ocakta kendi sütünü ısıtmasını istemesi gibi bırakıyorum ağlıyor görmüyorum duymuyorum o anda karşısına geçip neden yapmaması gerektiğini anlatmıyorum çünkü anlamıyor yüz bulup daha şiddetli ağlıyor. Eskilerin kafasında ağla annem sesin açılır falan diyorum.
* Kendini yerden yere attığında bir kitapta okudum. bazen ilgi çekmek için yapıyor bunları çalışan anne olunca fazla vakit harcayamıyoruz birlikte o zamanlarda hemen ilgimi tamamen ona yönlendiriyorum tüm işi gücü bırakıp bende yatıyorum yanına ve ya hemen alıp kucağıma oyun kuruyorum oynatıyorum gibi gibi..
Aksi durum ise sendromlu bir atış ise gene ilgilenmiyorum. başka odada işlerime bakıyorum arkamdan tıpış tıpış boncuk gözleri ile gelip anne diyor :) sarılıyoruz sonra da
* Cinnet boyutuna geldiğinde ise sıkıca kollarından tutup sakinleşmesini bekliyorum.
Bolca onu sevdiğimi ve bunların hepsinin de geçeceğini söylüyorum.
Elbette hepsi geçecek ben inanıyorum , yeter ki geçerken bizden bir şeyler götürmesin..
Gene mi diş be deyip geçtim hep , :) Şaka değil nereden bileyim kızımın 2 yaş sendromuna girdiğini aaaa !! :D
artık sızlanmaktan geçmiştik bir şeyi istediğinde olmasın gör bakalım ? kendini yerden yere atmalar , sürekli ağlamalar.
aramızda geçen bir diyalogtan bahsedeyim ;
Ben : Üzüm yemek ister misin ?
Kızım : Hayır anlamında baş salladı.
Ben : Tamam deyip hazırladığım tabağı mutfak tezgahına koydum. ( içeri geçmek içinde yürüdüm )
Kızım : Yerlere attı kendini , şaka değil ! attı üstüne bir de çığlık çığlığa üzüm tabağını gösterip ağladı.
Ben : Şok !!!
Ve daha niceleri okuduğum bloklarda 18. ay civarında başlayacağı yazıyordu cidden doğruymuş. bir kitapta da bu atakların yada sendromların adı ne halt ise hiç geçmeyeceğini okudum , bu acı haberi bende buradan yazayım..
Ben mi ne yapıyorum ?
* Ağlayıp bir şey istediğinde eğer cidden yapılmayacak bir şey ise misal ; ocakta kendi sütünü ısıtmasını istemesi gibi bırakıyorum ağlıyor görmüyorum duymuyorum o anda karşısına geçip neden yapmaması gerektiğini anlatmıyorum çünkü anlamıyor yüz bulup daha şiddetli ağlıyor. Eskilerin kafasında ağla annem sesin açılır falan diyorum.
* Kendini yerden yere attığında bir kitapta okudum. bazen ilgi çekmek için yapıyor bunları çalışan anne olunca fazla vakit harcayamıyoruz birlikte o zamanlarda hemen ilgimi tamamen ona yönlendiriyorum tüm işi gücü bırakıp bende yatıyorum yanına ve ya hemen alıp kucağıma oyun kuruyorum oynatıyorum gibi gibi..
Aksi durum ise sendromlu bir atış ise gene ilgilenmiyorum. başka odada işlerime bakıyorum arkamdan tıpış tıpış boncuk gözleri ile gelip anne diyor :) sarılıyoruz sonra da
* Cinnet boyutuna geldiğinde ise sıkıca kollarından tutup sakinleşmesini bekliyorum.
Bolca onu sevdiğimi ve bunların hepsinin de geçeceğini söylüyorum.
Elbette hepsi geçecek ben inanıyorum , yeter ki geçerken bizden bir şeyler götürmesin..
0 yorum on "2 yaş sendromu "
Yorum Gönder
Bloguma Göstermiş Olduğunuz İlgiden Dolayı Teşekkür Ederim...